feritās , ātis, f. (ferus), die Wildheit, das wilde Wesen eines Tieres, Cic.: eines ... ... Scythici soli, Ov.: des Mostes, eines Baumes, der Krauseminze, Plin.: feritatem exuere od. deponere, Ov.
ex-uo , uī, ūtum, ere (st. exduo, εκδύω ... ... (Ggstz. retinere), humanitatem omnem, Cic.: repente antiquos mores, Liv.: feritatem, Ov. u. Sen.: animam, das Leben verlieren, Ov.: ...
ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum ... ... , erhellt, Komik., Cic. u.a.: in causa non fuisse feritatem eo apparet, quod (daß) etc., Sen. ad Helv. 8, ...
Germānī , ōrum, m., die Germanen, ein ... ... , herbae, Ov. art. am. 3, 163: pubes, Pers.: Germanā feritate ferocior, Vell. 2, 106, 2. – B) Germānia , ae, ...
mītēsco (mītīsco), ere (mitis), I) mild werden, ... ... werden, ferae quaedam numquam mitescunt, Liv.: nolite existimare beluas tantum recens captas feritatem illam silvestrem primo servare, deinde, cum diu manibus humanis alantur, mitescere, ...
compēsco , pēscuī, ere (verwandt mit comparco), einzwängen, ... ... celerem artato freno, Tibull.: infantium fletum infuso lacte, Sen.: e diverso crapulā conpesci feritatem nimiam (musti), Plin.: linguam, Plaut.: incendia, Plin. ep.: ramos, ...
versūtus (vorsūtus), a, um (verto, s. Prisc. ... ... servus, Plaut.: homo, Cic.: hoc si versutius videbitur, Cic.: illi in summa feritate versutissimi, Vell. – m. Genet. partit., versutus ingenii mango, Plin ...
silvester , tris, tre, u. gew. silvestris , e ... ... Wäldern, Cic.: umbra, Ov.: materia, Holz aus den Wäldern, Liv.: feritatem illam silvestrem primo servare, deinde mitescere (von wilden Tieren), Liv.: silvestrem ...