dē-fetīscor (dē-fatīscor), fessus sum, fetīsci, bis zur Erschöpfung abgespannt werden, erschöpft werden, ermatten, ermüden, m. folg. Infin., neque defetiscar usque adeo experirier, donec tibi etc., Ter. Phorm. 589 sq.: oft ...
dēfetīscentia , ae, f. (defetiscor), die Ermattung, Abspannung, Tert. de anim. 43.
sūfes ( nicht suffes), fetis, m. ( phönizisch טפש, Richter), die höchste obrigkeitliche Person in den punischen Städten, der Sufet, Sing., Sen. de tranqu. anim. 4, 5. Fest. 309 (b), 29. – Plur., ...
fētiālis , is, m. (von *fētis, indogerm. *dhetis, griech. θέσις, Satzung, Gesetz), der Fetial (Kriegsherold, Bundespriester), im Plur. fētiālēs, ein Kollegium von zwanzig Priestern, dem die Aufrechterhaltung des Völkerrechts übertragen war ...
dēfessus , s. dē-fetīscor.
dēfatīscor , s. dē-fetīscor.
1. fētus (foetus), ūs, m. (*feo, wob. auch fecundus), I) das Zeugen ( die Erzeugung), ... ... exsistet, Cic. Tusc. 5, 68. – / Archaist. Abl. Plur. fētis, Acc. tr. 244.
virido , āre (viridis), I) intr. grün sein, grünen ... ... laurus, Verg.: hedera, Plin.: comae, Apul.: ubi sanctus Cithaeron frondet viridantibus fetis, Acc. tr. 244: viridantia Tempe, Catull. – II) tr. ...