2. Fīdentia , ae, f., eine Stadt im zispadan. Gallien, nordwestl. von Parma ... ... 1. – Dav. Fīdentīnī , ōrum, m., die Einw. von Fidentia, die Fidentiner, Plin. 3, 116.
1. fīdentia , ae, f. (fido), das Selbstvertrauen, die feste Zuversicht, der getroste Mut (Ggstz. diffidentia), Cic. de inv. 2, 165; Tusc. 4, 80.
cōnfīdentia , ae, f. (confidens), die Zuversicht, ... ... etw., nusquam stabulumst (eine Unterkunft) confidentiae, Plaut. most. 350: confidentiam afferre hominibus, Cael. in Cic. ep. 8, 8, ... ... mit Genet. (auf), scapularum, Plaut. asin. 547. – confidentia est (= confido) ...
diffīdentia , ae, f. (diffido), der Mangel ... ... an Selbstvertrauen (Ggstz. confidentia), Cic.: d. copiarum, in usw., Suet.: rei (in od. auf Erfolg), Sall.: vigilias ipse circumire, non tam diffidentiā (aus M.) futura, quae imperavisset ...
1. metus , ūs, m., die Furcht, Besorgnis, auch = Einschüchterung (Ggstz. spes, confidentia), I) eig.: 1) im allg., verb. metus ac timor ...
stabulum , ī, n. (sto), jeder Standort, Aufenthalt ... ... stabile stabulum, si etc., Plaut. aul. 233: nusquam stabulum est confidentiae, nirgends ist eine Unterkunft für die Zuversicht, Plaut. most. 350. ...
cōnfīsio , ōnis, f. (confido), das Vertrauen, fidentia (Zuversicht), id est firma confisio, Cic. Tusc. 4, 80.
2. ō! u. ōh! Interi. (ὦ ... ... hominem audacem! Ter.: o hominem impium od. impurum! Ter.: o ingentem confidentiam! Ter. – mit folg. Nomin., o vir fortis atque amicus, ...
hūc , Adv. (hic), hierher, hierhin, I) ... ... res huc erat deducta, ut etc., Caes.: m. folg. Genet., huc confidentiae venisse, so weit in der usw., Tac.: huc malorum ventum esse, ...
nēmo , nēminis, c. (für nehemo, v. ne ... ... b. G. 6, 39, 3: nemo est tam firmo ingenio et tantā confidentiā, quin etc., Enn. fr. scen. 25. – II) (adi.) ...
atrox , trōcis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... u. trotzig = fest, unbeugsam, animus Catonis, Hor.: confidentia, Pacuv. fr.: fides, virtus, Sil.: odium in prole paternum exercebat atrox ...
ferōx , ōcis (ferus), der sich leicht hinreißen läßt, unbändig ... ... . lebl. Subjj., currit enim ferox aetas, eilt unaufhaltsam dahin, Hor.: confidentia, Pacuv. fr.: imperium, Acc. fr.: oratio, Cic. fr.: dicta, ...
venter , tris, Genet. Plur. trium, m. (vgl ... ... .: ut non minus animo quam ventre convivae delectarentur, Nep.: hic in ventrem sumpsit confidentiam, hat sich Mut gegessen (scherzh. = gefaßt), Plaut. – dah ...
2. mīlito , āvī, ātum, āre (miles), Soldat sein ... ... Val. 3, 52 (3, 28): im Passiv m. homogen. Subj., confidentiā illa militia militatur (wird bestanden) multo magis quam pondere, Plaut.: ...
hospitium , iī, n. (hospes), I) die Gastfreundschaft ... ... annis XXXVIII, Corp. inscr. Lat. 10, 4728: u. scherzh., nec confidentiae usquam hospitium (Einkehr, Unterkunft) est nec devorticulum (Ausflucht) dolis, ...
1. appositus (adp.), a, um, PAdi. m. ... ... hinlaufend, Curt. – II) übtr.: 1) im allg.: audacia (fidentiae) non contrarium, sed appositum et propinquum, liegt ihm nahe, Cic. ...
latibulum , ī, n. (lateo), der Schlupfwinkel, ... ... pertugium doloris mei, Cic. ad Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex diffidentia latibulum aliquod temeritati, Apul. apol. 1 extr.: rumpe de latibulis nequitiae vincla ...