circum (eig. Acc. v. circus = κίρκος, ... ... I) Adv.: A) ringsumher, ringsum usw., furcas c. offigito, Cato: ›adustum‹ quod circum ustum est, Varr. LL.: quae c. ...
vexātio , ōnis, f. (vexo), I) die Erschütterung ... ... contacta, Petron. 60, 6: ipsā enim vexatione constringitur (arbor) et radices certius figit, Sen. de prov. 4, 16: im Bilde, quae (virtus) ...
ferrūmen (ferūmen), minis, n., das Bindemittel, ... ... 37, 28: quod (atramentum) frequenter etiam non arcessito ferrumine (ohne Gummi) infigitur, Petron. 102, 15. – übtr., quodam quasi ferrumine immisso fucatior, ...
bōs , bovis, c. (βούς, Genet. βοός ... ... cum actae boves mugissent, Liv. – Sprichw., bos lassus fortius figit pedem (tritt schärfer auf), Hier. ep. 102, 2. Augustin, ...
fīgo , fīxī, fīxum, ere (verwandt mit griech. θήγω ... ... eig.: a) übh.: clavum, Liv.: terrae tela, Lucan.: ancora figitur (haftet) in viridi prato, Ov.: fig. dentes in acumine, Ov ...
at-que u. ac (letzteres in der klass. ... ... alveus amni, und so reißt ihn fort, Verg.: hic Quinctium... incautum hastā transfigit: atque ille praeceps cum armis procidit ante proram, Liv.: summa omnium exspectatio ...
tēlum , ī, n. (tendo), die Fernwaffe, Wurfwaffe ... ... usw., esse cum telo, Cic.: stare cum telo, Cic.: gladio per pectus transfigit; telo extracto etc., Liv.: corpore telum cruentum educit, Cornif. rhet.: telum ...
af-fīgo (ad-fīgo), fīxī, fīxum, ere, anheften, ... ... Cic.: altius in animo sedent, quae pronuntiatio, vultus, habitus, gestus etiam dicentis affigit, Plin. ep.: sine molestia, quae ipsi composuerint, iam familiarius animo suo ...
īn-fīgo , fīxī, fīxum, ere, hineinheften ... ... cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila ...
columna , ae, f. (Nbf. zu columen, v. ... ... columnam deicere, demoliri, reponere, Cic.: scherzh., ecce autem aedificat: columnam mento suffigit suo, v. einem, der nachdenklich den Arm unters Kinn stützt, Plaut ...
as-sīgno (ad-sīgno), āvī, ātum, āre, I) ... ... .: alqm famae, Plin. ep.: (verbum) in clausula positum assignatur auditori et infigitur, Quint. – II) an etw. ein Siegel machen, ...
āversus (āvorsus), a, um, PAdi. (v. ... ... den Rücken zukehrend) solitum esse dicere, Cic.: caedebantur aversi, Liv.: aversum hostem transfigit, Dict.: aversos boves in speluncam traxit, Liv.: aversa porta, Liv.: domus ...
balteus , ī, m. u. - eum , ī, ... ... LL. 5, 116), sutilis, Verg.: caelatus auro, Ov.: verutum in balteo defigitur, Caes. – b) = ζωστήρ, der Gürtel der Frauen, ...
aculeus , ī, m. (Demin. v. acus), der ... ... vero aculeum in audientium animis is demum potest, qui non pungit, sed infigit, Plin. ep.: orator cum delectatione aculeos relinquit in animis eorum, a quibus ...
suffīgo , fīxī, fīxum, ere (sub u. figo), I ... ... gesteckt, Suet.: mensam accumbere cubito suffixo, aufgestemmtem, Apul.: columnam mento suffigit suo, fügt (stemmt) unter sein Kinn eine Säule, v. einem, ...