ferrūmen (ferūmen), minis, n., das Bindemittel, ... ... 37, 28: quod (atramentum) frequenter etiam non arcessito ferrumine (ohne Gummi) infigitur, Petron. 102, 15. – übtr., quodam quasi ferrumine immisso fucatior, ...
fīgo , fīxī, fīxum, ere (verwandt mit griech. θήγω ... ... eig.: a) übh.: clavum, Liv.: terrae tela, Lucan.: ancora figitur (haftet) in viridi prato, Ov.: fig. dentes in acumine, Ov ...
īn-fīgo , fīxī, fīxum, ere, hineinheften ... ... cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila ...
as-sīgno (ad-sīgno), āvī, ātum, āre, I) ... ... .: alqm famae, Plin. ep.: (verbum) in clausula positum assignatur auditori et infigitur, Quint. – II) an etw. ein Siegel machen, ...
balteus , ī, m. u. - eum , ī, ... ... LL. 5, 116), sutilis, Verg.: caelatus auro, Ov.: verutum in balteo defigitur, Caes. – b) = ζωστήρ, der Gürtel der Frauen, ...