fīnio , īvī, ītum, īre (finis), I) tr. ... ... . enden, aufhören, a) im allg.: cum anceps pugna diei finisset occasu, Amm. 24, 4, 20: Ggstz. puto illum pridie incipere ...
terminātio , ōnis, f. (termino), die Begrenzung, Abgrenzung ... ... efficit terminationes non apparentes, Vitr. 5, 4, 2: quas agendae vitae terminationes finissent, Vitr. 7. praef. § 2. – b) als rhet. ...