fīnītus , a, um, PAdi. (v. finio), ... ... als gramm. t. t., Prisc. 17, 89 u.a.: Superl. finitissimus, Prisc. 17, 89. Not. Tir. 34, 62.
lūctuōsē , Adv. (luctuosus), kläglich, jammervoll, canere ... ... Augustin. de opere monach. 32. § 42: his casibus proeliorum ita luct. finitis, Amm. 31, 8, 1: imperatores vestri luctuosius nobis quoque quam vobis ...
re-voco , āvī, ātum, āre, I) wieder rufen, ... ... , copias, Caes.: legiones ab opere, Caes.: hos certo signo, Caes.: vigiliae finitis horis a cornicine revocantur, abgerufen, abgelöst, Veget. mil. – poet ...
farcio , farsī, fartum, īre (φράγ-νυ ... ... fartum totum theatrum, gestopft voll, gedrängt voll, Apul.: nam (Croesus) infinitis vectigalibus erat fartus, er besaß Einkünfte die Hülle u. Fülle, Vitr. ...
dēfīnītē , Adv. m. Superl. (definitus), abgegrenzt ... ... lex Gellia et Cornelia, quae definite potestatem Pompeio civitatem donandi dederat, Cic.: Superl., definitissime credite, Ps. Augustin. serm. app. 77, 4.
īnfīnītus , a, um (in u. finio), nicht ... ... similis, Cic.: nihil cum habet extremum, infinitum sit necesse est, Cic.: magnitudines infinitissimae, Boëth. inst. arithm. 1, 4. – 2) übtr.: a ...
circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... flammā circumfusus, Sen.: ut circumfusi bonis deteriores (pedes versuum) lateant, Quint.: sermo infinitis rebus personisque circumfusus, Val. Max. – ββ) feindl., v. Pers., ...
pollicitātio , ōnis, f. (pollicitor), das Versprechen, ... ... ut etc., Caes.: alqm multis pollicitationibus aggredi, Sall.: legiones non destitit litteris atque infinitis pollicitationibus incitare, As. Poll. in Cic. ep.: illorum pollicitationibus accensus, ...