flaturarius

[2785] flātūrārius, iī, m. (flatura), der Metallgießer und -präger, Cod. Theod. 9, 21, 6. Corp. inscr. Lat. 6, 9418 sq.: fl. faber, Corp. inscr. Lat. 6, 1883*.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2785.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: