spurcē , Adv. (spurcus), schweinisch, säuisch, unflätig, ... ... impie dixeris, Cic. Phil. 2, 99: spurcius nos quam alios Opicon appellatione foedant, Cato libr. ad Marc. fil. fr. 1. p. 77 Jord.: ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »spurce«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2777.