sapiēns , entis, Abl. ente PAdi. (v. sapio ... ... .: rex aequus ac sapiens, Cic.: puella, Ov.: quis sapientior ad coniectuam rerum futurarum? Cic.: Cyrus ille Perses iustissimus fuit sapientissimusque rex, Cic.: mit Genet ...
... 105: secreta, Dict. 4, 18: futura defunctorum animis, Dict. 6, 5: audiunt invicem seque dignoscunt, Lact. ... ... 20. – od. durch per mit Akk., cetera, per quae futura dinoscimus, Apul. de deo Socr. 6. – m. Ang. ...
probātio , ōnis, f. (probo), I) das für tüchtig ... ... Erprobung, Probe, Musterung, Schau, athletarum, Cic.: croci sinceri, Plin.: probatio futura est tua, qui locas, Cic.: probatio est m. folg. ut ...
portendo , tendī, tentum, ere (pro-tendo), eig. »hervorstrecken ... ... haruspex dixerat, Sall.: deos portendisse auspicia, Liv.: di periculum portendunt, Cic.: rerum futurarum, quae tum dormientibus tum vigilantibus portenduntur, Cic.: cum praesertim omnes rerum mutationes ...
prōvidus , a, um (provideo), I) vorhersehend, rerum futurarum, Cic.: pr. futuri opinio, Liv.: inesse (feminis) sanctum aliquid et providum, Tac. – II) vorsorgend, 1) übh. = für etw. Vorsorge ...
inceptum , ī, n. (incipio), das Beginnen, Unternehmen ... ... . subitum, Verg.: inc. non succedebat, Liv.: id si fecissent, incepta prospera futura, Nep.: inceptum exsequi, Val. Max.: incepta patrare, Sall.: ...
praesāgo , āvī, ātum, āre, vorausempfinden, ahnen, praesagante ... ... 5, 3, 2: pr. prodigiosa ostenta, Apul. met. 9, 38: futura rerum, Apul. apol. 43: promittebant praesagando felicitatem magnam, Augustin. de civ ...
praevius , a, um (prae u. via), vorausgehend, ... ... – m. Genet., primam hanc (verecundiam) et quasi praeviam vult esse orationis futurae, Ambros. de off. 2, 18, 70.
in-cassus , a, um, vergeblich, non incassa futura temptamina, Sulp. Sev. dial. 3, 10, 3.
prae-sāgio , īvī u. iī, īre, I) ... ... ahnen (vgl. Cic. de div. 1, 65 praesagire, id est futura ante sentire), alqd animo, Liv.: equi praesagiunt pugnam, Plin.: animus praesagit ...
prae-nōsco , nōvī, nōtum, ere, vorher kennen lernen, vorher in Erfahrung bringen (erfahren), vorauswissen, futura, Cic. de div. 1, 83: promissum sibi caelum, Ov.: fata rerum, Sil.: cursus fati, Sil.: nationes circumsitas, Amm.: omnia ...
quālis-nam , quālenam, von was denn für Beschaffenheit, si est divinatio, qualibusnam a perceptis artis proficiscitur? Cic. de fato 11: facile intellectu cuivis fuit, qualisnam accusatio futura esset, Apul. apol. 2.
... merken, ein Vorgefühl haben, ahnen, futura, Cic.: bellorum eventus, Suet.: nihil in posterum, Cic.: plus animo ... ... m. folg. indir. Fragesatz, praesentit animus et augurat quodam modo, quae futura sit suavitas, Cic. ep. fr. X, 3. p. 303, ...
prae-nūntio , āvī, ātum, āre, vorher verkündigen, vorher melden, -bekanntmachen, -anzeigen, futura, Cic.: adventum, Auct. b. Afr.: de adventu, Nep.: mit folg. Acc. u. Infin., praenuntia hanc venturam,Ter.: im Passiv ...
praesēnsio , ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung, praesensio et scientia futurarum rerum, Cic. de div. 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic ...
senticōsus , a, um (sentis), voller Dornen, dornig, terra solito senticosior futura promittitur, Iulian. b. Augustin. op. imperf. c. Iul. 6, 27: bildl., verba, Afran. com. 1: merces, Apul. flor. 18. ...
praeparātio , ōnis, f. (praeparo), I) die Vorbereitung auf etw., die Rüstung, belli, Vell.: futurae impensae, Frontin. aqu.: in omnibus negotiis priusquam aggrediare adhibenda est praeparatio diligens, ...
dēflagrātio , ōnis, f. (deflagro), das Niederbrennen, ... ... Vernichtung durch Feuer, terrarum omnium, Cic.: caeli atque terrarum, Cic.: deflagrationem futuram vaticinari, Lact.: urbi deflagrationem minari (im Bilde), Cic. Planc. 95 ...
īnfēcunditās , ātis, f. (infecundus), die Unfruchtbarkeit, ... ... 6: inf. naturalis (apium), Plin. 11, 50: quod sustentare posset inopiam futurae infecunditatis, Ambros. de off. 2, 16, 83.
conglūtinātio , ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen ... ... ., die enge Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) ...
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro