Gabīnius , a, um, Name einer röm. gens, ... ... aus der am bekanntesten: A. Gabinius, der als Statthalter in Syrien den ägyptischen König Ptolemäus Auletes ohne ... ... Gabīniānus , a, um, gabinianisch, des (A.) Gabinius, tempus, Cic.: milites, Caes. ...
ir-rēpo , rēpsi, rēptum, ere (in u. repo), ... ... auf den Baum, Plin.: draconem repente irrepsisse ad eam, Suet.: interim (Gabinius) ipso decimo die irrepsit, kam er (in den Senat) geschlichen, ...
saltātrīx , trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (Femin ... ... , Ambros. de Cain et Abel 1, 4. § 14: spöttisch v. Gabinius, Cic. in Pis. 18: attrib., avis quodam genere saltatrix, ...
fātum , ī, n. (for, fari), der Ausspruch ... ... Verderben, v. Verderben bereitenden Personen, duo illa rei publicae paene fata (Gabinius et Piso), Cic. Sest. 93. – Nbf. fatus, s. ...
ruīna , ae, f. (ruo), das Stürzen ... ... rei publicae, Cic. Sest. 109: ruinae publicanorum, v. Piso u. Gabinius, Cic. de prov. cons. 13. – / arch. Nbf. ...
etiam , Coni. (= et iam) urspr. = und ... ... , noch etwas! ja, noch etwas! quid praeterea? quid? Etiam Gabinius a. d. IIII K. Octobr. noctu in urbem introierat, Cic. ad ...
fūnus , eris, n. (viell. zu gotisch gaunon, ... ... imperio parabat, Hor. – meton. für die den Untergang bereitende Person, v. Gabinius u. Piso, paene funera rei publicae, der Untergang, die Zerstörer, ...
tondeo , totondī, tōnsum, ēre (vgl. griech. τένδω, ... ... glattmachen, ilex tonsa bipennibus, behauen, Hor.: saltatrix tonsa, der Konsul Gabinius, der sich zu sehr putzte, Cic.: reus tonsus, losgesprochen (denn ...
Chaucī (Cauchī od. Caucī, Caȳcī), ōrum, m., ... ... Stil. 1, 225. – Dav. Chaucius (Chauchius), Beiname des Gabinius Secundus als Besieger der Chauken, Suet. Claud. 24, 3.
a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, ... ... . Prädik. -Nom., utinam ego tertius vobis amicus ascriberer! Cic.: unus A. Gabinius belli maritimi rerumque gestarum Cn. Pompeio socius ascribitur (wird beigesellt betrachtet als ...
Lollius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... Orelli Hor. carm. 4, 9. – Lollia, die Gemahlin des A. Gabinius, Cäsars Geliebte, Suet. Caes. 50, 1. – Dav. ...
dis-cutio , cussī, cussum, ere (dis u. quatio), ... ... t. t., den Feind zerstreuen, zersprengen, Cato discutit Etruscos, Gabinius Marsos, Flor. 3, 18, 13: hostiles turmae gravi sunt repulsā discussae, ...
scopulus , ī, m. (σκόπελο ... ... = Zugrunderichter, vos, geminae voragines scopulique rei publicae, v. Piso u. Gabinius, Cic.: scopulus et nodus et mora publicae securitatis, v. Antonius, ...
Archelāus (in Inschr. os), ī, m. (Αρ ... ... seinen vertriebenen Schwiegervater Ptolemäus Auletes, König von Ägypten, u. den diesem beistehenden A. Gabinius, Prokonsul von Syrien, das Leben verlor, Cic. Rab. post. 20. ...
Semīramis (in sehr guten Hdschrn. auch Samīramis, Samēramis), idis ... ... – appell., an vero in Syria est Sameramis illa retinenda, v. Prokonsul Gabinius wegen seiner weibischen Üppigkeit, Cic. de prov. cons. 9 (codd. ...