... eg. civium, Sall. fr. – deduci in egestatem, Sen.: vitam in egestate degere, Cic.: sororis causā egestatem exsequi, Plaut.: egestatem alci obicere, Suet.: egestatem alcis tolerare (fristen), Plaut. – Plur., egestates tot egentissimorum hominum, Cic. ad Att. 9, 7, ...
redundantia , ae, f. (redundo), I) das Überströmen ... ... Tert. adv. Valent. 39: benignitatis, Tert. apol. 31: carere redundantiā et egestate, Apul. de dogm. Plat. 2, 5. – insbes., die ...
ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... ut ignoscas, Plaut.: rogat oratque te, ut sibi per te liceat vitam in egestate degere, Cic.: te oro et obsecro, ut mihi per hos conserves eum, ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... Cic.: gew. m. Ang. wodurch? durch Abl., coactus egestate od. inopiā, Ter.: coactus fame, Cic.: coactus re necessariā od ...
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. ... ... contumeliaque, Lact.: in paupertate, Cic. part. or. 63: in humilitate, in egestate, in contemptu, in ignominia, Lact. 7, 9, 17: bene, ...
dēgo , dēgī, ere (zsgz. aus *dē-igo, ... ... non potest, Plin.: deg. vitam longe ab alqo, Phaedr.: deg. vitam in egestate, Cic., in exsilio, Auct. or. ante qu. ir. in exs.: ...
1. cōpia , ae, f. (aus *co-opia ... ... semper infinita, insatiabilis est, neque copiā neque inopiā minuitur, Sall.: postremo copia cum egestate confligit, Cic.: bonam copiam eiurare, schwören, daß man nicht zahlungsfähig sei, ...
2. labor , ōris, m. (zu labāre; eigentl. ... ... , Unglück, Beschwerlichkeit, a) übh.: scis amorem, scis laborem, scis egestatem meam, Plaut.: cuius erga me benevolentiam vel in labore meo vel in honore ...
dē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern ... ... in fortunam quamque in amplitudinem deduxisset (Aeduos), Caes.: deduci (geraten) in egestatem, Sen.: deduci in fraudem, ins Netz gelockt werden, Planc. in ...
cupīdo , inis, f., selten u. nur bei Dichtern, zB ... ... , Sall.: c. immodica, Liv.: ingens, Sall.: cupidines pravae, Sall.: accensis egestate longā cupidinibus, Tac. – m. subj. Genet., c. animi, ...
tolero , āvī, ātum, āre (verlängerte Form des Stammes tol ... ... Lucr.: equos, equitatum, Caes. – β) unterstützen, erträglich machen, egestatem alcis oder alci, Plaut. trin. 338. 358. 371: paupertatem eri ...
af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere (ad u ... ... , mit großer Fr. erfüllen, Caes. u. Cic.: ignominiā mortuum, egestate vivum, Cic.: alqm amplissimo regis honore et nomine, Cic.: res sordidas deorum ...
ad-iungo , iūnxi, iūnctum, ere, anknüpfen, anbinden, ... ... ad aliquod studium, Ter.: crimen et suspicionem potius ad praedam, quam ad egestatem, Cic. – b) Pers.: α) jmd. in einer Schrift ...
trādūco (trāns-dūco), dūxī, ductum ere, I) hinüber-, ... ... alqm ad suam sententiam, Cic., od. in suam sententiam, Liv.: ex egestate in rerum abundantiam, Cic.: aegrum in meliorem consuetudinem, Varro. – b) ...
ex-sequor , (exequor), secūtus sum, sequī, I) nachfolgen ... ... , hanc aerumnam, Plaut.: lucri causā probrum, Plaut.: sororis causā egestatem, Plaut.: fatum alcis, Cic. ep.: cladem illam fugamque, sich jener ...
cōn-sōlor , ātus sum, ārī, a) leb. Wesen, ... ... lebl. Subjj. (s. Nipperd. Tac. ann. 3, 24), consolatur honestas egestatem, Cic.: luctum alcis consolatur dignitas, quam etc., Cic.: hanc cladem domus ...
sustento , āvī, ātum, āre (Intens. v. sustineo), ... ... Cic.: nunc me una consolatio sustentat, Cic.: spes mentes civium sustentet, Cic.: egestatem et luxuriam domestico lenocinio, Cic.: eloquentiā sustentatus, unterstützt, Cic.: sustentor ...
cōn-flīgo , flīxī, flīctum, ere, I) tr. zusammenschlagen ... ... Streit, Widerstreit der Dinge, leges diversae confligunt, Quint.: copia cum egestate, bona ratio cum perdita confligit, Cic.: causae confligunt inter se, Cic. ...
prōd-igium , iī, n. (eig. prōd-agium, ... ... suscipere curareque, Liv.: multa prodigia eius vim declarant, Cic.: orta ex ea (egestate) fames in prodigium accipiebatur, Tac. – II) übtr., a) jede ...
con-tremēsco ( con-tremīsco ), tremuī, ere, heftig erzittern ... ... , periculum, Hor.: non c. iniurias, non vulnera, non vincula, non egestatem, Sen.: c. Hannibalem Romano tonantem bello (v. Italien), Iustin.: ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro