[2939] glaucion, iī, n. (γλαύκιον), eine Pflanze von bläulich schillernder Farbe, großblütiges Schöllkraut (Chelidonium glaucium. L.), Plin. 20, 206; u. bes. 27, 83. – Andere Form glaucēum, ēī, n. (γλαύκειον), Col. poët. 10, 104 (wo Plur.).
Pierer-1857: Glaucĭon