gūstus , ūs, m. ( gotisch kustus, ahd. kust ... ... Genießen, der (mäßige) Genuß von etwas, graminis cuiusdam, Quint. 5, 8, 1: sine crebro salis gustu, Plin. ...
... Grasstengel, das Gras, herba graminaque, Cato: graminis herba, die jungen Sprossen des Grases, Verg.: graminis herba pura, ein frischer u. junger Grashalm, Liv.: graminis herbae, Ov.: gr. molle, Hor., viride, Verg.: religatos rite ...
dē-pūrgo , āvī, ātum, āre, reinigen, I) ... ... eig.: a) übh.: pisces, Plaut.: prata, Cato: terram ab herba graminibusque, Cato: caules, Col. – b) insbes., als mediz. t. ...
herba , ae, f. jede halmartig emporsprossende ... ... Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, ...
at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u ... ... fressen, bestiae, quae tantum scelus (Scheusal) attigissent, Cic.: att. graminis herbam, Verg. – alqd ne primoribus quidem labris (im Bilde = mit ...
cacūmen , minis, n. (vgl. altind. kakúd, Gipfel ... ... praeacuta (ramorum) cacumina, Caes.: cacumina clavorum (der Nägel), Val. Max.: graminis, Plin.: ovi, Plin.: corporis, Lucr.: membrorum, Plin. – b) ...
nūtrīco , āre (nutrix), säugen, füttern, nähren, ... ... Petron. 77, 1: partus suos, Ps. Apul. Ascl. 36: quidquid malefici graminis nutricant terrarum sinus, Arnob. 1, 52: absol., Plaut. mil. ...