grandēsco , ere (grandis), groß werden, wachsen, Lucr., Cic. poët. Col. u.a.: übtr., non ventre gravescere, sed mente grandescere, Augustin. epist. 150.
in-grandēsco , granduī, ere, groß werden, Colum. 2, 10, 15 u.a.
per-grandēsco , ere, sehr groß werden, Acc. tr. 440.
fēneror (faeneror), ātus sum, ārī (fenus), I) ausleihen ... ... od. leihen, suam pecuniam in provincia, Cic.: pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine, Cic.: pecuniam binis centesimis, gegen 24 Prozent, Cic.: ...
āla , ae, f. (v. ago, also = ... ... obere u. untere Teil des Arms, wo er an die Schultern grenzt, alae grandes, Iuven.: umbonibus incussāque alā sternere hostes, Liv.: sub ala fasciculum portare librorum ...
oculus , ī, m. (Demin. v. *ocus, ... ... felinei, Serv. ad Verg.: flentes, Boëth.: fulgentes, Hor.: glauci, Plin.: grandes, Suet.: graves, Cic.: hebetes, hebetiores, Plin. u. Suet. ...
dī-vido , vīsī, vīsum, ere (aus dis u. ... ... bes. v. der Grenzscheide, Europam Libyamque rapax ubi dividit unda, Enn.: duae grandes fretoque divisae insulae, Mela: exiguo divisa freto Asia, Liv. – urbem a ...
brevis , e (βραχύς), kurz, ... ... (Ggstz. longus, copiosus), oratorum si quis ita numerat plura genera, ut alios grandes aut graves aut copiosos, alios tenues aut subtiles aut breves putet etc., Cic ...
nāvigo , āvī, ātum, āre (navis u. ago), I ... ... 112: Tyrrhenum aequor, Verg.: Oceanum, Sen. rhet.: Atlanticum mare, Sen.: fluvios grandes et maria, Firm. math.: navigatur Occidens, Plin.: Nilus non statim navigari ...
2. auctus , ūs, m. (augeo; vgl. Varr. ... ... . u. Tac.: imbres auctusque fluminum, Tac.: auctus diei, Plin.: hilarem grandescere ad auctum (v. Körper), Lucr.: auctum etiam visum in capite ( ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... Endbuchstabe, Macr.: funesta (die Schriftzüge der Totenklage AI), Ov.: litterae grandes, Unzial-, Versalbuchstaben, Cic.: littera Graeca, Cic. u.a.: ...
māteria , ae, f. u. māteriēs , ēī, f ... ... Ov.: u. so habens semina flammae materies, Ov.: quaeque de sua materia grandescere, Lucr. – v. der Eitermaterie, dem Eiterstoff, Cels. 3, ...
grandis , e (zu griech. βρένθος, Stolz, βρενθύομαι, ... ... (Ggstz. tenuis), carmen, Cic.: oratio, Petron.: Ciceronis verba, Quint.: oratores grandes verbis, Cic.: nam (antiqua comoedia) et grandis et elegans et venusta, ...
dī-rumpo (dis-rumpo), rūpī, ruptum, ere, zerreißen, ... ... zerreißen, auseinanderreißen, bersten, repente putris et vetus funis disrumpitur, Apul.: lagoenae grandes cum musto pleno fuerint absque spiramine ilico disrumpuntur, Hieron.: disrupta corrigia, Varro ...
cycnēus (cygnēus), a, um (κύκνει ... ... Cic. de or. 3, 6: u. so qui (Homerus, Hesiodus) grandes natu cycneum nescio quid et solito dulcius vicinā morte cecinerunt, Hieron. epist. ...
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... Bd. 2. S. 345. 2. Aufl.), baetere, Pacuv. fr.: fruges pergrandescere, Acc. fr.: ne me prohibeas accipere, Plaut.: ea facere tua prohibet ...
gravēsco , ere (gravis), I) schwer werden, übtr ... ... trächtig werden, Plin. 11, 236: non ventre gravescere, sed mente grandescere, Augustin. epist. 150: poet. übtr., nemus fetu gravescit, wird ...
pecuārius , a, um (pecu), zum Viehe gehörig, Vieh-, ... ... sc. statio), der Viehstand, die Viehhalterei, pecuariae grandes od. magnae, Varro r. r. 2. praef. § 6 ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro