dē-grandinat , v. impers., es hört auf zu schloßen, Ov. fast. 4, 755.
... grandino , ātus, āre (grando), I) impers., grandinat, es hagelt, schloßt, Sen. ... ... . 73, 7 (neben tonat). – übtr., sagittis, saxis grandinat, Pacuv. tr. Paul. 4. – II) tr. verhageln, vinea grandinata est, Augustin. in psalm. 37, 13; 49, 22; 76, ...
ob-sum , fuī, esse, entgegen-, hinderlich sein, schaden ... ... β) non od. nihil obest m. folg. Infin.: nec, dum degrandinat, obsit agresti fano supposuisse pecus, Ov. fast. 4, 755 sq.: nihil ...