grātificor , ātus sum, ārī (gratus u. facio) = ... ... quod utilitas necessaria gratificat, Cassiod. var. 7, 6, 1: in qua gratificavit nos in dilecto, Vulg. Ephes. 1, 6.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »gratificor«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2967.