honōrāte , Adv. (honoratus), mit Ehren, auf ehrenvolle Weise, ... ... Tac. hist. 4. 63 N. (wo Halm u. Heräus honoratā custodiā habuerant). – Compar., Iustin. 5, 4, 13. Val. Max. 5, ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... so wie... so, zwar... aber, Saguntini ut a proeliis quietem habuerant... ita non nocte, non die umquam cessaverant ab opere, Liv.: ut errare ...
1. quiēs , ētis, f., die Ruhe, ... ... ., nulla qu. ab armis dabatur a bellicoso rege, Liv.: a proeliis quietem habuerant, Liv. – m. Genet. der Zeitdauer, paucorum iis dierum ...
opīnio , ōnis, f. ( von opin-or), die ... ... his eandem fere quam reliquae gentes habent opinionem, Caes.: vere (wahrheitsgetreu) quam habuerant opinionem ad eum perferunt, Caes.: falsam de illis habuit opinionem, malam de ...
prīdiē , Adv. (v. veralteten pris [wovon prior, ... ... quam Athenas veni, am Tage vor meiner Ankunft usw., Cic.: quidquid pridie habuerant, quam in conloquium est ventum, habeant, Liv. – a pridie ...
nōbilito , āvī, ātum, āre (nobilis), bekanntmachen, I ... ... , 96, 1: quae nobilitatos (mit den höchsten Staatswürden bekleidete) maritos non habuerant, ne innobilitatae remanerent, Lampr. Heliog. 4, 3. – 2) ...