phalero , āre (phalerae), mit Stirn - od. Brustschmuck ... ... ) vittis, Prud. psych. 30: animalia phalerari sibi magis, quam nodari gaudent, Ambros. cant. cantic. 1. § ... ... – bildl., mit äußerlichem Schmucke-, mit Prunk versehen, eloquentiae phalerandae gratiā, Ambros. de ...
Phalēra , ōrum, n., s. Phalērum.
... 934;αληρεύς), aus Phaleros, der Phalerëer, Demetrius Phalereus, Herrscher von Athen, etwa nach 300 ... ... 5, 1, 1 (wo Phălērĕŭs gemessen ist): auch bl. Phalereus, Cic. de div. ... ... 96: Akk. Demetrium Phalerea, Quint. 2, 4, 41: Phalerea illum Demetrium, Quint. ...
phalerae (falerae), ārum, f. (φάλα ... ... Varro sat. Men. 97 illa phalera u. Plin. 33, 18 phalera posita codd. optt. aus ... ... alten Annalen, jetzt wohl mit Unrecht in phaleras positas geändert), der blanke Stirn- und Brustschmuck ...
1. phalēris , idis, f. ( attisch φαληρίς, dorisch φαλαρίς), I) (phaleris) das Wasserhuhn (Fulica, L.), Varro r. r. 3, 11, 4. Colum. 8, 15, 1. Plin. 10, 132. – ...
2. Phalēris , is, Akk. im, m., ein Trojaner, Verg. Aen. 9, 762.
Phalēr eu s , Phalēricus , s. Phalērum.
phalerātus (falerātus), a, um (phalerae), mit Stirn-und Brustschmuck geziert, equi, Liv.: cursores, Mart.: turba Mazacum (als Vorreiter), Suet. – bildl., ph. dicta, schön klingende, prächtig eingekleidete Worte, Ter. Phorm. 500 ...
Dēmētrius , ī, m. (Δημήτρι ... ... griech. Männername, unter dem bei röm. Schriftstst. öfter vorkommen; I) D. Phalēreus, s. Phalērum. – II) Demetrius Poliorcetes, s. Poliorcētēs. – III) ein ...
vinculo , ātus, āre (vinculum), fesseln, binden, in ... ... in reum vinculatus, Augustin. epist. 121, 17: multa animalia redimiculis gaudent et phalerari sibi magis quam vinculari videntur, Ambros. in psalm. 118. serm. 3. ...
palerae , s. phalerae.
falerae , s. phalerae.
pelagius , a, um (πελάγιο ... ... terrenus), A) adi.: greges piscium, Seefische, Varro: conchae, Plin.: phalerae, Perlen u. Korallen, P. Syr. – B) subst.: 1) ...
pūnicāns , antis (punicus), rot, rötlich, phalerae, Apul.: facies punicans prae pudore, Apul.
1. phalāris , idis, f., s. 1. phalēris.
armillātus , a, um (armilla), mit Armspangen geschmückt, armillata et phalerata turba, Suet. Ner. 30, 3: armillatus in publicum processit, Suet. Cal. 52. – canes, mit den Armspangen der Herrin geschmückte, Prop. 4, 8, ...
admissārius , ī, m. (admitto), mit u. ohne equus od. asinus, der Hengst zur Zucht, der Beschäler, Script. r.r. – übtr., von geilen Menschen, Cic. ...
... , numidischen Vorreitern, gen.), armillata et phalerata Mazacum (mauretan. Vorreiter) turba et cursorum, Suet.: omnes iam ... ... in via cursores et Numidas ante se agere, Sen.: lecticae impositus est praecedentibus phaleratis cursoribus quattuor, Petron. – II) übtr., Beiname des L. Papirius ...
2. cōmo , cōmpsī, cōmptum, ere (zsgzg. aus coemo ... ... munditiis, Hier. ep. 69, 8. – d) Waffen putzen, phaleras et lucida arma manu, Stat.: cassidis iubam, Stat. – e) andere ...
nōdo , (āvī), ātum, āre (nodus), knoten, ... ... nudatum pectora pallā, Stat. Ach. 2, 291: muta animalia redimiculis gaudent et phalerari sibi magis quam nodari videntur, Ambros. in cant. cantic. 1. § ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro