... , ae, m., der Honoriade (= Sohn des Honorius), Claud. nupt. Honor ... ... Honōriānus , a, um, honorianisch, des Honorius, thermae, Cod. Theod. 15, 1, 50. – C) Honōrias , adis, f., honoriadisch, sorores, Töchter des Honorius, Claud. laud. Seren. ...
inhonōris , e = inhonorus no. I (w. s.), Eutr. 10, 15 H. Iul. Val. 1, 32 Mai (aber Kübler mit cod. T inhonorus).
honōriger , gera, gerum (honor u. gero), Ehre bringend, ehrenvoll, Tert. de virg. vel. 10.
honōrificē , Compar. honorificentius, Superl. honorificentissime, Adv. (honorificus), mit Ehren, ehrenvoll, h. ... ... . excipere, Suet.: nec liberalius nec honorificentius potuisse tractari, Cic.: alqm honorificentissime appellare, Cic.: alqm liberalissime atque honorificentissime tractare, Cic.
honōripeta , ae, m. (honor u. peto), einer, der nach (äußerlicher) Ehre strebt, Apul. de dogm. Plat. 2, 15.
honōrifico , āre (honorificus), ehren, Ehre erweisen, alqm, Eccl.
Honōriadēs , - riānus , - rias , s. Honōrius.
honōrificus , a, um, Compar. honorificentior, Superl. honorificentissimus (honor u. facio), Ehre und Ansehen ... ... quam apud Romanos, Nep. Eum. 1, 5: honorificentissima verba, Cic.: honorificentissimum senatus consultum, Cic. – m. Dat. ...
in-honōrificus , a, um, unehrenvoll, ehrenrührig, ob factum dictumve inhonorificum, Sen. de const. 10, 2.
perhonōrificē , Adv. (perhonorificus), sehr rücksichtsvoll, Cic. ad Att. 14, 12, 2.
honōrificentia , ae, f. (honorificus), I) die Ehrerweisung, das ehrerbietige Betragen gegen jmd., Capit. Anton. phil. 20, 2. Spart. Sev. 4, 1. Vopisc. Aur. 25, 6. Symm. epist. ...
per-honōrificus , a, um, I) sehr ehrenvoll, discessus, Cic.: consalutatio, Cic. – II) sehr ehrerbietig, eius collega in me perhonorificus, erweist mir die größte Achtung, Cic. ad Att. 1, 13, ...
sēdēs , is, f. (sedeo), der Sitz, ... ... die Bank, der Thron usw., sedes honoris, sella curulis, Cic.: sedes regia, Liv., regalis, Augustin.: ...
macto , āvī, ātum, āre (zu Wz. *mēgh- ... ... verherrlichen, beehren, beschenken, ehren, alqm magno triumpho, Enn. fr.: alqm honoribus, Cic.: laeto Latinas lacte, Cic. Bes. (in der) Opferspr. ...
celsē , Adv. (celsus), hoch, eig. u. übtr., celse natorum aequavit honori, Stat. silv. 3, 3, 145 zw. (al. celso honore). – gew. im Compar., celsius evocari, Col.: assurgere, Claud.: consurgens ...
rādīco , āvi, āre (radix), Wurzel schlagen, v ... ... radicare, Cassiod. hist. eccl. 2, 6: bildl., radicavi in populo honorificato, v. der Weisheit, Vulg. Sirach 24, 16.
properē , Adv. (properus), schleunig, eilends, eilfertig, ... ... pr. sequere me ad macellum, Plaut.: ita celeri curriculo fui propere a portu honoris causā tui, habe mich beeilt, Plaut.: pr. sequi, Sall.: pr ...
re-frāgor , ātus sum, āri, das Gegenteil von suffragor, ... ... ) eig., als publiz. t. t.: petenti, Cic.: sibi, Liv.: honori eius, Liv.: illa lex petitioni tuae refragata est, ist entgegen, Cic ...
dēductor , ōris, m. (deduco), I) der Begleiter ... ... u. 36: m. in u. Abl., ille in inchoandis honoribus deductor et comes, Plin. ep. 4, 17, 6. – II) ...
iactātor , ōris, m. (iacto), der Prahler ... ... rerum a se gestarum, Quint. 11, 1, 17: civilitatis, Suet.: proprii honoris, Claud. – m. Infin., ille sub hiberno somnos educere caelo iactator ...
Buchempfehlung
In elf Briefen erzählt Peter Schlemihl die wundersame Geschichte wie er einem Mann begegnet, der ihm für viel Geld seinen Schatten abkauft. Erst als es zu spät ist, bemerkt Peter wie wichtig ihm der nutzlos geglaubte Schatten in der Gesellschaft ist. Er verliert sein Ansehen und seine Liebe trotz seines vielen Geldes. Doch Fortuna wendet sich ihm wieder zu.
56 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro