hosticus

[3088] hosticus, a, um (hostis), I) fremd, ausländisch, hosticum hoc mihi domicilium est, Athenis domus est, Plaut. mil. 450. – II) dem Feinde gehörig, feindlich, manus, Plaut.: falae, Plaut.: acies, Varro fr.: tellus, Ov.: terra, Hyg. grom.: moenia, Hor.: ensis, Hor.: ager, Liv. – subst., hosticum, ī, n., das Feindesland, das feindliche Gebiet, in hostico, Liv.: in hosticum, Eum. pan.: ex hostico, Plin. pan.: hostico tamquam pacato, Liv.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 3088.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: