in-hūmectus , a, um, nicht feucht, cum itaque inhumectum atque siccum fuerit corpus, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 207.
ūmectus (hūmectus), a, um (umeo), feucht, naß, locus, Cato u. Varro: caelum, Pallad.: umectiores nubes, Macr.: umectissimum corpus, Macr. – n. pl. subst., ūmecta, Feuchtigkeiten, Th. Prisc. 4. f ...
hūmectātio , hūmecto , hūmectus , s. ūmectātio, ūmecto, ūmectus.