adiacentia , ae, f. (adiaceo), das Naheliegen, die Bereitschaft des guten Willens, Augustin. de nat. et grat. 51 (Migne 44, 275).
1. ex-colo , coluī, cultum, ere, sorgfältig abwarten, ... ... a) übh., den Acker usw., agrum, Plin. ep.: Trevirorum arva iacentia, Eumen. pan.: praedia, Plin.: vindemias ac silvas, Varro: fortibus iuvencis ...
ob-iaceo , iacuī, ēre, vorliegen, vor od. ... ... ubi mortis thesauri obiacent, Enn. fr.: ibi obiacente sarcinarum cumulo, Liv.: saxa obiacentia pedibus, Liv.; vgl. saxorum obiacens moles, Liv. – v. ...
... in campis iacet, converrunt, Curt.: pedamenta iacentia statuenda sunt, Colum.: lora iacentia, die entfallenen Zügel, Ov.: ... ... niedrig-, tief gelegen sein, iacentia (niedrigen) et plana Urbis loca, Tac.: u. so loca iacentia (Ggstz. loca edita), Sen.: domus depressa, ...
ē-vomo , muī, mitum, ere, ausspeien, speiend ... ... Plin.: ignes, Sil.: plurima loca evomunt ignem, non tantum edita, sed etiam iacentia, Sen. – refl. se ev., sich ergießen, vom ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... .: u. bl. e medio sumpta, Hor. u. Amm.: verba iacentia tollere e medio, Cic. – u. dah.: ε) in medio ...
temere , Adv. (Locat. von *temus, eris, n., ... ... quibusdam locis t. per vias velut obiectum ad praedam vidisse, Liv.: saxa t. iacentia (Ggstz. de industria congesta), Liv.; vgl. (v. Pers.) ...
1. ēditus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... planitie editus, Caes.: locus perexcelsus atque editus, Cic.: loca edita (Ggstz. iacentia), Sen.: locus editior, Caes.: locus editissimus, Auct. bell. Alex.: collis ...
ad-iaceo , uī, ēre, bei od. ... ... Tac.: adiacentes populi, die benachbarten V., Tac. – Partic. subst., adiacentia, ium, n. pl., die Umgebung, Umgegend, Plin. u. ...
circum-iaceo , ēre, rings herumliegen, I) eig.: ... ... . ann. 2, 72. – b) (als rhetor. t. t.), circumiacentia, ium, n., die umstehenden Worte, Quint. 9, 4 ...