anticipātio , ōnis, f. (anticipo), I) die vorgefaßte Meinung, ... ... – II) die erste Bewegung des Körpers vor dem eigentlichen Gehen, anticipationes itionum, Arnob. 3, 13. – III) eine Redefigur = occupatio ...
mūnicipātus , ūs, m. (municeps), das Bürgerrecht, ... ... noster m. in caelis, Tert. de coron. mil. 13: municipatum in caelis esse pronuntians, Tert. adv. Marc. 3, 24: ita municipatum caeli cum Paulo consequaris, Hieron. epist. 16, 2.
anticipātor , ōris, m. (anticipo), der Vorausnehmer, -kenner, mundi, Auson. ephem. 3, 9. p. 7 Peiper.
mūnicipātim , Adv. (municipium), munizipienweise, Suet. Caes. 14, 1. Monum. Ancyr. 2, 18 M.
participātio , ōnis, f. (participo), die Teilhaftmachung, Mitteilung, Spart. Iul. 6, 9. Augustin. de quaest. 83. no. 24. Vulg. 1. Cor. 10, 16. Cod. Theod. 7, 18, 4.
participātus , ūs, m. (participo) = participatio, Spart. u.a.
anticipo , āvī, ātum, āre (ante u. capio), I) vorher-, vor der Zeit-, früher nehmen, quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut etc., weil die Vorstellung und vorgefaßte Meinung in unserem ...
modifico , āvī, ātum, āre (modificus), I) gehörig abmessen, modificata verba, Cic.: membra, Cic.: corpora modificata utriusque rei participatione, die Mittelstraße haltend, Apul. de deo Socr. 9: vitae genus ...
itio , ōnis, f. (eo), das Gehen, ... ... . dort n. cr.): Plur., itiones crebrae, Ter. Phorm. 1012: anticipationes itionum, Arnob. 3, 13. – / Vgl. obviamitio.
dī-vido , vīsī, vīsum, ere (aus dis u. ... ... in custodiam civitatium, Liv.: in hiberna exercitum Magnesiam et Tralles Ephesumque, Liv.: coniuratos municipatim, Suet.: quosdam bello captos in supplementis (unter die Ergänzungsbewohner) urbium, ...
calcar , āris, n. (calx), der Sporn, ... ... immensum gloria calcar habet, Ov.: (iram) calcar ait esse virtutis, Sen.: anticipate atque addite calcar, Varr. fr.: ascribit etiam et quasi calcar admovet, intercessisse ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... Spätlat. auch se gloriari, sich rühmen, et ego nomine hoc participato me glorier gloriatusque sim, Iul. Val. 2, 17 (5). p. ...
īn-fōrmo , āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, ... ... esse notiones, Cic. de nat. deor. 2, 13: quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut homini, cum de deo cogitet, forma occurrat humana, ...
indulgeo , dulsī, dultum, ēre, I) intr. gegen jmd. ... ... u. 9, 317. – im Passiv, abolitio, quae indulgetur, ICt.: participatu imperatoriae potestatis indulto, Capit. – B) insbes., se ind. alci, ...
participo , āvī, ātum, āre (particeps), teilhaft machen, ... ... Plaut.: mit Abl. rei, alqm sermone suo, Plaut.: prandio, Apul.: participatus honore, Paul. Nol.: dentes sensu participentur, Lucr.: sequitur igitur ad participandum ...
extrārius , a, um (extra), I) äußerer, von außen ... ... , äußerer, außerhalb liegend, von außen hinzukommend, naturae nullius extrarii boni participatione sed ex sese bonae, Apul. de deo Socr. 3. p. 7, ...