idolothytus

[25] īdōlothytus, a, um (εἰδωλόθυτος), einem Götzenbilde geopfert, -dargebracht, voluptates, dem Götzendienste frönend, Tert. de spect. 13. – subst., īdōlothytum, ī, n., ein Götzenopfer, Tert. de idol. 10 u. 13. Ps. Cypr. de dupl. martyr. 29 in.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 25.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: