2. Īliēnsēs , ium, m., eine Völkerschaft auf Sardinien, nach Mela die ersten Einwohner dieser Insel, Liv. 40, 19, 6. Mela 2, 7, 19 (2. § 123).
1. Īliēnsēs , ium, m., s. Īlionno. D.
trilinguis , e (tres u. lingua), I) dreizüngig, ... ... ), Val. Flacc. 7, 184. – II) drei Sprachen redend, Massilienses (griechisch, lateinisch und gallisch redend), Varro bei Isid. orig. ...
tame , Adv. ( zu tam), adversative Partikel, die gebraucht ... ... Bedingungssatzes = doch, doch wenigstens, doch auch, doch gewiß, si Massilienses per delectos cives reguntur, inest tamen in ea condicione populi similitudo quaedam servitutis, ...
onus (in Hdschr. oft honus), eris, n. ( ... ... bes. die Schuldenlast, oneribus premi, Cic.: onera graviora iniungere, Caes.: Ilienses ab omni onere immunes praestare, Suet. – b) die Last, ...
rego , rēxī, rēctum, ere, gerade richten, lenken, ... ... Regiment führen über usw., rem publicam, Cic.: summam rerum, Cic.: Massilienses summā iustitiā, Cic.: tantam domum, tantas clientelas, Cic.: classem imperio praesens ...
Massilia , ae, f., alte berühmte Handelsstadt in Gallia Narbonensis, ... ... sil, Sesel, Bergkümmel, Plin. 20, 36. – Plur. subst., Massiliēnsēs, ium, m., die Einw. von Massilia, die Massilienser, ...
indulgentia , ae, f. (indulgens), I) die Nachsicht ... ... Cic. ep.: tanta Hannibalis in captivos, Liv.: Plur., indulgentiae suae in Aquilienses, Corp. inscr. Lat. 5, 7992. – v. Lebl., fortunae ...