imbricitor

[62] imbricitor, ōris, m. (imber u. cieo od. cio), der Erreger des Regens, spiritus austri imbricitor, Enn. ann. 444. – Beiname Jupiters, Apul. de mund. 37. Vgl. Wissowa, Religion u. Kultus. 2. Aufl. S. 120. Anm. 10 – Beiname Apollos, Macr. sat. 1, 17, 49.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 62.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: