immūtātio , ōnis, f. (immuto), I) die Veränderung, die ... ... Vertauschung in der Rede, ordinis, Cic.: verborum, Cic.: faciebat barbarismos immutatione, cum c pro g uteretur, Quint. – II) insbes. als rhetor ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... .: inferre peregrinos mores, Iuven.: quarum (civitatum) mores lapsi ad mollitias pariter sunt immutati cum cantibus, Cic.: hunc morem labefactare conatus, Liv.: si rationum referendarum ius ...
mōtus , ūs, m. (moveo), die Bewegung, ... ... umgewandte, figürliche Ausdruck, die Redewendung, der Tropus (bei Cicero immutatio verborum, immutata verba), Quint. 8, 5, 35 u. (bes.) ...
valētūdo , inis, f. (valeo), der Gesundheitszustand, ... ... regere valetudines principis solitus, Tac.: valetudinibus fessi (erschöpft), Tac.: non laborare immutatione loci valetudinibus, Vitr. – 2) im guten Sinne, die Gesundheit ...
mollitia , ae, f. u. mollitiēs , ēī, f ... ... deliciisque aetatulam agitis, Plaut. Pseud. 173: quorum mores lapsi ad mollitias pariter sunt immutati cum corporibus, Cic. de legg. 2, 38.
metōnymia , ae, f. (μετωνυμ ... ... dadurch anschaulicher zu machen (zB. Bacchus für vinum), rein lat. immutatio od. denominatio od. transnominatio (w. vgl), Fest. p ...