lūctuōsē , Adv. (luctuosus), kläglich, jammervoll, canere ... ... 42: his casibus proeliorum ita luct. finitis, Amm. 31, 8, 1: imperatores vestri luctuosius nobis quoque quam vobis perierunt, Liv. 28, 39, 6.
quālis-cumque , quālecumque, I) relat., wie nur beschaffen ... ... qualescumque sunt, sie mögen beschaffen sein, wie sie wollen, Cic.: qu. imperatores, Tac. – mit korrespond. talis, sowie nur... so ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... Verbindung mit, im Verein mit, unter Mitwirkung von, verbunden mit, praedas bellicas imperatores cum paucis diripiebant, Sall.: Varro cum iis quas habebat legionibus ulteriorem Hispaniam tueatur ...
1. ambō , ae, ō (ἄμφω), ... ... ambove consules, Cic. (s. alterno. I, B, 1): aut ambo imperatores Romani... aut alter ex iis, Liv.: verum utrique mos geratur amborum ex ...
alter , tera, terum, Genet. alterīus (im Verse auch ... ... Caes.: duplices similitudines, unae rerum, alterae verborum, Cornif. rhet.: ambo imperatores Romani aut alter ex iis, Liv.: parentes ambo alterve, Gell.: absente consulum ...
vetus , veteris, Compar. veterior, wofür klassisch vetustior, Superl. ... ... Varro: gallinae (Ggstz. iuvencae), Plin.: homo, Ter.: senatores, Liv.: imperatores duo, ergraute, Nep.: veteres senes, pleonastisch, Tibull.: so ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... , aa) der mittlere-, innere Raum, der Mittelpunkt, utrique imperatores in medium exeunt (treten in die Mitte vor); extra turbam ordinum colloquuntur ...
ex-plico , āvī, ātum u. (nicht bei Cicero) ... ... Cic.: u. so res (Ggstz. summas res attingere), Nep.: Romanorum imperatores, Nep. – m. folg. indirektem Fragesatz, tu mihi autem quod ...
2. comparo , āvī, ātum, āre (compar), gleichs. ... ... wodurch? (deutsch wonach?) res numero, specie, Cic.: imperatores formā ac decore corporis, Cic. – mit Ang. von wo ...
minūtus , a, um, PAdi. (v. minuo), ... ... Suet. fr.: puer, Varro: genus, Zwerggeschlecht, Mela. – übtr., imperatores, gleichs. von kleinem Kaliber, Cic.: ebenso philosophi, kleinmeisterische, ...
re-surgo , surrēxī, surrēctum, ere, wieder aufstehen, -sich ... ... Romana contra spem votaque eius velut resurgere ab stirpibus videatur, Liv.: cum Mithridatem summi imperatores ita vicerint, ut maior clariorque instaurando bello resurgeret, Iustin.: ideoque ne resurgere ...
iūrgium , iī, n. (iurgo), der Wortwechsel, Zank ... ... Sall. u.a.: iurgio saepe contendere cum alqo, Cic.: magnis certatum inter imperatores iurgiis, Vell.: quotiens inter virum et uxorem aliquid iurgii intercesserat, Val. Max ...
in-ultus , a, um (inulciscor), I) ungerächt, ungestraft ... ... , ließ er ung., Val. Max. – b) v. Pers.: imperatores inulti, Liv.: ne inultus esset, Cic.: inulti perierunt, Sall.: inultus cadit ...
condicio , ōnis f. (condīco), A) im weitern Sinne = ... ... Suet.: pro regionum condicione, Iustin. – longe aliā condicione ego sum ac ceteri imperatores, Vatin. in Cic. ep.: non afflictiore condicione quam ceteri, Cic.: ...
īn-fitior , ātus sum, ārī (in u. fateor), ... ... dixisse, quae dixeris, Curt.: non est infitiandum Hannibalem tanto praestitisse ceteros imperatores prudentiā, quanto etc., Nep.: neque infitiari possent aut iudicio semel aut comitiis ...
supplico , āvī, ātum, āre (supplex), vor jmd ... ... Acc. tr. bei Prisc. 18, 219: u. bei Spät., imperatores nostros, ICt.: contrarios, Amm. Vgl. Prisc. 18, 219 ›supplico ...