implētor , ōris, m. (impleo), der Erfüller, prophetarum, der die Pr. mit dem Geiste der Weissagung Erfüllende, Augustin. c. litt. Petil. 2. § 33 extr. u.a. – impl. legis, Augustin. serm. 170 ...
implētio , ōnis, f. (impleo), die Erfüllung, Hieron. in Isai. 11, 40, 3 sqq. Salv. de gub. dei 2, 2 u.a. Eccl.
adimplētor , ōris, m. (adimpleo), der Erfüller (durch Inspiration), der Begeisterer, prophetarum, Augustin. serm. 232, 3.
adimplētio , ōnis, f. (adimpleo), die Vollendung, die Erfüllung, carnis, Hieron. ep. 121, 10: legis, Tert. adv. Marc. 4, 33.
... Cosmogr. p. 706 ed. Gron.: de absconditis tuis adimpletus est venter eorom, Vulg. psalm. 16, 14. – II) ... ... a) im allg., ganz erfüllen, alqm laetitiā, Vulg.: adimpletus divino spiritu, Lact.: adimpleti tibiarum cantu, begeistert, Iul. Firm. ...
... ein Maß, eine Größe vollkommen ausfüllen, -erreichen, impleta ut essent sex milia armatorum, Liv ... ... quibus eques triginta milia implebat, Curt.: modius grani sexdecim libras implet, wiegt volle 16 Pf., Plin. – arboris crassitudo quattuor hominum ulnas complectentium implet, Plin. – v. Monde, luna quater iunctis implerat ...
alo , aluī, altum od. alitum, ere ( got. ... ... 101 u. 118. Cic. Tusc. 1, 43: luna alit ostrea et implet echinos, Lucil.: sat. fr. inc. 46: lucentem globum lunae Titaniaque astra ...
1. lūna , ae, f. (aus *lucna zu ... ... der vierte Tag nach dem Neumonde, Cic.: luna rursus exoritur, Plin.: luna impletur, Plin.: luna crescit, Cic., Ggstz., decrescit, Colum., senescit, Cic ...
orbis , is, m., jede Rundung, I) ... ... lucidus orbis erit, Verg.: v. Monde, lunae orbis fulgens, Lact.: luna implet orbem, Ov. – b) der Himmel, Verg. u ...
clāmor , ōris, m. (clamo), der laute Ruf, ... ... Sall.: clamor perfertur ad alqm, Curt.: perfertur circa collem clamor, Liv.: clamor implet valles, Curt.: resonat clamoribus aether, Verg. – So nun bes. ...
inchoo (in den besten Hdschrn. auch incoho), āvī, ātum ... ... , den Anfang des Lasters fortbauen, Plaut. – cum aut inchoatur luna aut impletur, Tac.: Favonius ver inchoans, Plin.: inch. vindemiam, Plin.: inch. annum ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... ?) id possetne fieri, consuluit, Cic.: cum consuleret, quam cito HS sescenties impleturus esset, invenisse se exta duplicia, Plin. ep. – β) ein ...
illūsio , ōnis, f. (illudo), I) die Verspottung ... ... 1, 28. – II) die Täuschung, eitle Vorstellung, unde impleta est anima mea illusionibus, Augustin. de ver. zel. 34. § 64 ...
pro-fundo , fūdī, fūsum, ere, vorwärts-, vorgießen = ... ... , aufgewandt, aufgeopfert, Cic. – res iam universas profundam, de quibus volumina impleta sunt, über das alles auf einmal mich auslassen, Cic. – refl., ...
pecuārius , a, um (pecu), zum Viehe gehörig, Vieh-, I) adi.: grex, Varro: res, Viehzucht, Plaut., ... ... in besondere Herden abtrennen, Plin. 8, 27: heteroklit., agros suis pecuaribus implet, Coripp. Ioann. 6, 280.