inagitatus

[129] inagitātus, a, um (in u. agito), unbewegt, inagitata remigio vastitas (maris), Sen. suas. 1. § 2: nec (tellus) potuerit imbres inagitata transmittere, Sen. nat. qu. 3, 11, 5. – übtr., unbeunruhigt, inagitati terroribus, Sen. ep. 75, 17.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 129.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: