inānēsco , ere (inanis), I) leer werden, Amm. 23, 6, 86. Augustin. de music. 6, 13. – II) übtr., eitel werden, Augustin. conf. 10, 39, 64.
2. recido , cīdī, cīsum, ere (re u. caedo ... ... , Quint.: vepres, ausrotten, Cato: fustes, Hor.: caput, Ov.: ceras inanes, Verg.: columnas, brechen (im Steinbruch), Hor.: vulnus ense, Ov.: ...
sub-inānis , e, etwas eitel, quod est subinane in nobis, ein Anflug von Eitelkeit, Cic. ad Att. 2, 17, 2.
circum-fremo , fremuī, ere, mit der Stimme umbrummen, ... ... u. Eccl.: v. Vögeln, umgirren, cum stridore magno inanes nidos (unter gewaltigem Rauschen der Flügel), Sen. ad Marc. 7, ...
terriculāmentum , ī, n. (terriculum), das Schreckbild, Schreckmittel, Schrecknis, inane, Apul. de deo Socr. 15. – terriculamenta sepulcrorum, Gespenster, Apul. apol. 64: prodigiorum, Sidon. epist. 7, 1, 2.
disputātiuncula , ae, f. (Demin. v. disputatio), die kleine (kurze) Abhandlung, Gell. 1, 3, 30. Hieron. in Augustin. epist. 75, 18: Plur., disputatiunculae inanes, Sen. ep. 117, 25.
... Iuven. – m. Genet., inane lymphae dolium, Hor.: corpus inane animae, Ov.: m. ... ... insbes. der leere Luftraum, est in rebus inane, Lucr.: per inane od. per inania ... ... Cic.: verba, Verg.: nihil est inane, Quint. – subst., ināne, is, n., das ...
... Staube, ad muros, Verg. – v. einem Steine, per inane, durch die Luft wirbeln, Verg. B) insbes.: ... ... ενὶ φρεσὶ, κατὰ od. ἀνὰ θυμόν), has inanium rerum ipsas volventes inanes cogitationes, Liv.: v. secretas cogitationes intra se, Curt.: ...
... asynd., nequiquam frustra timorem illum satis inanem perfuncti, Apul. met. 8, 16. – absol., nequiquam! ... ... flumen, Caes. b. G. 2, 27, 5: causas nequ. nectis inanes, Verg. Aen. 9, 219: nequ. deus abscĭdit Oceano terras, ...
2. ō! u. ōh! Interi. (ὦ ... ... quae etc., Cic.: o frustra mihi suscepti labores! o spes fallaces! o cogitationes inanes meae! Cic. – poet. auch m. folg. Genet., o mihi ...
flo , āvī, ātum, āre (ahd. blāsan), blasen ... ... den aufgeblasenen Schwulst hochtönender Sprache, Quint. 12, 6, 5: has ille inanes glorias cum flaret, sich mit solch eitlem Geprahle unaufhörlich breit machte, Gell ...
meo , āvi, ātum, āre, sich in ... ... velut organa, Quint.: vapor is, quem sol mittit, lumenque serenum non per inane meat vacuum, Lucr.: quaeve sit ollis (genitalibus materiai corporibus) reddita mobilitas magnum per inane meandi, Lucr. – / Lucil. 190 liest Vahlen 2 ›vera ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... c. gravis, gravior, Liv., gravissima, Cic.: c. ingens, Sall.: curae inanes, Lucr.: c. magna, maior, maxima, Cic.: c. materna, Plin.: ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... tum autem concretus in nubes cogitur aër, Cic.: tempestate coactā, Lucr.: magnum per inane coacta semina, Verg. – β) mehrere Stoffe durch Versetzung mit einer Flüssigkeit ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... , mittere ac finire odium, Liv.: maestum timorem, Verg.: certamen, Verg.: inanes spes et certamina divitiarum, Hor.: Syphacis reconciliandi curam ex animo, Liv.: missae ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... Cic.: inimicitias, Ter.: miseriam omnem (Ggstz. potiri gaudia), Ter.: laborem inanem, Ter.: laborem ex alqo u. ob alqm, Ter.: desiderium ex ...
reddo , didī, ditum, ere, zurück-, von sich geben, ... ... .: viscera saxea, Ov.: domum eius exornatam et instructam fere iam reddidisse nudam atque inanem, Cic.: segetes laetas, Colum.: itinera infesta, Caes.: mare tutum, Nep.: ...
fingo , fīnxī, fictum, ere ( altindisch dēgdhi, er bestreicht ... ... ceteros fingerent, nach der eigenen Sinnesart beurteilten, Cic.: sibi metum, Liv.: inanes sibi metus, Plin. ep. – m. dopp. Acc., quod si ...
timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... ad timorem, Cic.: dare alqm in timorem dolis atque mendaciis, Plaut.: hominibus perturbatis inanem religionem timoremque deicere, die bestürzten M. von ihrer abergläubischen Furcht befreien, ...
2. labor , ōris, m. (zu labāre; eigentl. ... ... corpora, Liv.: capere tantum laborem, sich so sehr bemühen, Cic.: laborem inanem capere, sich vergeblich abmühen, Ter.: in ea (arte) plus operae ...
Buchempfehlung
»Wenn die Regeln des Umgangs nicht bloß Vorschriften einer konventionellen Höflichkeit oder gar einer gefährlichen Politik sein sollen, so müssen sie auf die Lehren von den Pflichten gegründet sein, die wir allen Arten von Menschen schuldig sind, und wiederum von ihnen fordern können. – Das heißt: Ein System, dessen Grundpfeiler Moral und Weltklugheit sind, muss dabei zum Grunde liegen.« Adolph Freiherr von Knigge
276 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro