incoctio

[157] incoctio, ōnis, f. (incoquo), das Einkochen, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 62.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 157.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: