1. rēmus , ī, m. (altlat. resmus; vgl ... ... , Ov., oder impellere, Verg.: navigium remis incitare, Caes.: remis insurgere, incumbere, inhibere, s. d. Verba: remos reducere ad pectora, rudern, ...
īn-super , I) Adv.: A) eig.: 1) ... ... Liv.: ferrum ins. iactare, Cato: cumulatis in aquas sarcinis ins. incumbere, Liv.: ins. bipedales trabes immittere, Caes.: cecĭdit et sonitum simul ins. ...
sitienter , Adv. (sitiens b. sitio), durstig, satis sitienter (mit zimlich durstiger Gier) haurire salutares illas aquas, ... ... mit Heißhunger expetere, Cic. Tusc. 4, 37: hauriendis voluptatibus s. incumbere, Lact. 2, 1, 3.
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... Phaedr.: u. so acrem quam maxime curam spei futuri oratoris, Quint. – incumbere onmi cogitatione curāque in rem publicam, Cic.: dagegen incumbe in eam curam ...
1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... implere populares meritis laudibus, unter den Landsleuten das verdiente Lob verbreiten, Liv.: incumbere toto pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est ...
secta , ae, f. (sequor), die Folge = die ... ... . 4, 20, 7: iuvenes hortatur, ut illam ire viam pergant et eidem incumbere sectae, Iuven. 14, 121 sq.: m. folg. Infin., hi ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... intendere, Sall.: totus et mente et animo in bellum insisto, Caes.: in bellum incumbere, Caes. – b. parare od. comparare, Cic.: b. apparare, ...
ferrum , ī, n., das Eisen, I) ... ... Dolch, ferrum stringere (blank ziehen), Verg. u. Liv.: incumbere ferro, sich ins Schw. stürzen, Ov., Val. Max. u. ...
gladius , iī, m.( zu glaber, also ›das glatte‹), ... ... einstecken, Tac.: alqm gladio insequi, Cic.: alci gladium intentare, Liv.: gladio incumbere, Cornif. rhet.: transfigere se gladio, Vell.: traicere sibi gladio pectus, Auct ...
perniciēs (in Hdschrn. u. Ausgg. auch pernitiēs), ēī, ... ... u. so perniciem ferre, Hor.: facile impelli ad eorum perniciem, Nep.: incumbere ad alcis perniciem, Cic.: incurrere in apertam perniciem, Cic.: machinari alci perniciem ...