sēnsus , ūs, m. (sentio), I) das Wahrnehmen ... ... , verba, quibus voces sensusque notarent, Hor.: vultus sensus animi plerumque indicant, Cic. – b) die Sinnesart, Denkungsart, die ...
vindico , āvī, ātum, āre (= vim dico, eig. Gewalt ... ... Cic.: videor id meo iure quodam modo vindicare, Cic.: Chii suum (Homerum) vindicant, Cic.: alqm caelo (Dat.), in den Himmel versetzen, Plin. pan ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... est, quam lactuca, naturae, Plin.: pransus quoque atque potus diversum valent, quam indicant, Quint. – u. prägn., diversa, quam hostis mandaverat, censuit ( ...
speculum , ī, n. (specio), der Spiegel ... ... Ter.: iis (libidinibus etc.) posse istius tamquam in speculo vitam intueri, Cic.: indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur, Cic. – vom Spiegel ...
ōrātiuncula , ae, f. (Demin. v. oratio), eine kleine, gar hübsche Rede, illa aureola, Cic. ... ... ipsā oratiunculā, quā usus est (Cicero), patet, Quint. 4, 3, 17: indicant oratiunculae, Cic. Brut. 77.