influxio

[249] īn-flūxio, ōnis, f. (influo), I) die Einströmung, influxio sui, quam Graeci ἀπόῤῥοιαν (Ausströmung) vocant, Cael Aur. de morb. acut 2, 37, 192. – u. = κατάῤῥοος, der Katarrh, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 7, 94. – II) der Einfluß, materialis, Macr. somn. Scip. 1, 12, 10.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 249.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: