Online-Bibliothek

... eius orae, quae spectat aestivom orientem, inhabitatur illa regio, Plin.: istoc corpus inhabitatum diu pone, Sen. ep. ... ... ipsa cariosa stipite, Apul.: nix cum cadit, aves caeli ubi inhabitent non habent, Ambros. in Luc. 7. § 16. – Partiz. subst., inhabitantēs, ium, m., ...

inhabitātor , ōris, m. (inhabito), der Bewohner, Ulp. dig . 9, 3, 5. § 12 u. 47, 5, 1. § 6 u. Eccl.

inhabitātio , ōnis, f. (inhabito), das Bewohnen, konkr. = die Wohnung, Eccl.

inhabitātrīx , trīcis, f. (Femin. zu inhabitator), die Bewohnerin, domorum (v. der Turteltaube), Isid. orig. 12, 7, 60 zw. (Lindsay habitatrix).

1. in-habitābilis , e = ἀοίκητος, unbewohnbar, regio, insula, Mela: terrae, Lact.: terrae maximas regiones inhabitabiles atque incultas videmus, Cic.: alqm locum aestus inhabitabilem efficiunt, Mela: circulus arcticus et antarcticus, qui ob nimiam vim frigoris inhabitabiles sunt, Ampel.

2. inhabitābilis , e (inhabito), bewohnbar, duae inhabitabiles orae terrae, Arnob. 1, 2 cod. P. (Reiffersch. habitabiles nach Klußmanns Vorschlag). Vgl. Thielmann in Wöfflins Archiv 1, 80.

quā-tenus (quātinus), Adv., bis wie weit, wie weit ... ... .: petentibus Saguntinis, ut quatenus tuto possent Italiam spectatum irent, Liv.: pars, quatenus inhabitari videtur, Colum. – absol. gleichs. subst., das Wieweit, ...

regio , ōnis, f. (rego), I) die Richtung ... ... locus in regione pestilenti saluber, Cic.: subter mediam fere regionem, Cic.: regiones inhabitabiles, Cic.: qui innumerabiles mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas ...

vigilo , āvī, ātum, āre (vigil), I) intr. ... ... durchwachen, noctes vigilabat ad ipsum mane, Hor.: noctes vigilantur amarae, Ov.: inhabitantibus tristes diraeque noctes vigilabantur, Plin. ep.: vigilata nox, Ov.: vigilata convivio ...

explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... quam colat, explorant, iuvenis Phoebeius urbem, Ov.: cum diligentius exploraremus, qui homines inhabitarent nobile solum, Petron.: id simulaveritne... an etc., parum exploratum est, Sall.: ...

in-ambulo , āvī, āre, hin u. ... ... amici, solus filio procul stante multa secum animo volutans inambulavit, Liv.: et non inhabitabunt nec inambulabunt, Vulg.: unpers., inambulandum est, Plaut. asin. 682.