ē-vomo , muī, mitum, ere, ausspeien, speiend ... ... .: tres libros contra religionem nomenque Christianum, Lact.: non timeo, iudices, ne odio inimicitiarum mearum inflammatus libentius (mehr nach Herzensluft) haec in illum evomere videar quam ...
ultio , ōnis, f. (ulciscor), I) die Rache ... ... violatae per vim pudicitiae, Liv.: noxiorum, Vell.: tot malorum, Curt.: ultionem quaerere inimicitiarum, Rache an den Privatfeinden, Vell.: ultionem petere, sein Mütchen zu ...
im-memor , oris (in u. memor), uneingedenk, ... ... imm. umquam, keinen Augenblick die Besonnenheit verlierend, Val. Flacc.: offensarum et inimicitiarum imm. fuit, Eutr.: v. Lebl., quietis imm. nox, Liv. ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... Gräve u. Ruhnken Suet. Caes. 12), c. inconsiderata, Cic.: cupiditatis atque inimicitiarum suspicio, Cic.: quo minus cupiditatis et studii (Parteilichkeit u. Vorliebe) ...
exsecūtor , ōris, m. (exsequor), I) der Vollzieher, Vollstrecker, Ausführer, A) im allg.: acerrimus malorum propositorum, Vell ... ... 30, 1. – II) der rächende Verfolger, Rächer, Ahnder, offensarum inimicitiarumque, Suet. Vesp. 14.