hinnītus , ūs, m. (hinnio), das Wiehern, ... ... ., effundere, Sil.: quantum hinnitum! Lucil. 1275 – / Abl. Plur. hinnitibus, Ov. met. 2, 154. Sil. 4, 66.
in-nītor , nīxus sum, nītī, sich ... ... . 12, 10, 32. – II) übtr.: salutem suam incolumitate Pisonis inniti, Tac.: omnia curae unius innixa, Quint.: uni viro, Messio, fortuna hostium innititur, Liv. 4, 28, 7. – / Partiz. Perf. gew. ...
com-pleo , plēvī, plētum, ēre (vgl. plenus, πίμπλημι ... ... .: nondum spissa nimis c. sedilia flatu (v. d. Tibia), Hor.: tinnitibus aëra pulsi aeris et inflati murmure buxi (v. Pers.), Ov.: plangore ...
adminiculum , ī, n. (ad u. *mineo, wov ... ... viribus sine adminiculo progredi, Quint.: ad aliquod tamquam adminiculum anniti, Cic.: eodem adminiculo inniti, Liv.: unus ex tribus liberis superest domumque pluribus adminiculis paulo ante fundatam fulcit ...