2. īnsequenter , Adv. (in u. sequor), ohne gehörige Folge, ohne Zusammenhang, Gell. 10, 29, 4.
1. īnsequenter , Adv. (insequor) = protinus, sofort, Non. 376, 19.
1. cālīgo , ginis, f., I) jeder bedeckende, verdüsternde ... ... u. dgl., fulvae nubis caligo crassa, Verg.: meridie nebula occepit... noctem insequentem eadem caligo obtinuit; sole orto est discussa, Liv. (vgl. Fabri ...
noceo , cuī, citum, ēre (verwandt mit neco), I) ... ... ) meos, Corp. inscr. Lat. 10, 4053: nec ullus atrox (eum) insequentem dente aper albicanti ausus fuit nocere, Carm. epigr. 1522: iudica (richte ...
ferus , a, um (verwandt mit θήρ, äolisch φήρ ... ... . u. Liv.: feras venari, Sen. u. Gell.: ferae nullo insequente saepe incĭdunt (in plagas), Cic.: attrib., fera castor, Apul. met ...
tenor , ōris, m. (teneo), der ununterbrochene Lauf, ... ... tenore iuris usurpato, Liv.: eodem tenore (in gleichem Geiste, Sinne) duo insequentes consulatus gessi, Liv.: in Cicerone vestro unus eloquentiae tenor est, Macr. – ...
obtineo (optineo), tinuī, tentum, ēre (ob u. teneo ... ... , Caes.: u. so citeriorem ripam armis, Liv.: übtr., noctem insequentem eadem caligo obtinuit, in der folgenden N. dauerte dieselbe F. fort, ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... in u. Akk., os in peregrinum sonum corruptum, Quint.: littera continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur, Quint. c) dem Sinne, Inhalte nach ...
... . b. G. u. Liv.: insequentes consules, consulatus, Liv.: nocte insequenti, Hirt. b. G. – ... ... insequitur, der Verfolger, Ov.: pars cedere, alii insequi, Sall.: cupide insequentes, Auct. b. Afr.: cupidius insecuti, Caes.: m. Acc., ...