īn-sōns , sontis, Genet. Plur. sontium, unschuldig ... ... crimine regni, Liv.: probri, Plaut.: culpae, Liv. – Plur. subst., insontes sicut sontes circumvenire, Sall. – II) poet. übtr. = ...
aut , Coni. disiunct. (vgl. griech. αὖ, wieder ... ... widrigenfalls, reduc uxorem, aut quamobrem non opus sit cedo, Ter.: nunc manet insontem gravis exitus, aut ego veri vana feror, Verg.; u. so Cic ...
3. latus , eris, n. (viell. zu 2. ... ... α) v. der nächsten Umgebung, den Vertrauten u. intimen Freunden jmds., insontes ab latere tyranni, Liv.: cum ad perniciem eius a latere ipsius pecuniā sollicitaret ...
opprimo , pressī, pressum, ere (ob u. premo), I ... ... , Nep.: opprimi factione militari, Eutr. – oppr. alqm iniquo iudicio, Cic.: insontem oblato falso crimine, Liv. Vgl. Drak. Liv. 2, 52, ...
sub-sīdo , sēdī u. sīdī, sessum, ere, I) ... ... m. Acc., leonem, Sil.: Asiam devictam, dem Agamemnon, Verg.: insontem, copiosos homines, Amm. – c) von weiblichen Tieren = vor dem ...
1. prōmptus , a, um, PAdi. (v. promo), ... ... . 1, 4. – m. adversum u. Akk., pr. adversum insontes, Tac. ann. 6, 48. – m. Abl., ingenio, linguā ...
īn-simulo , āvī, ātum, āre, jmd. unter Aufstellung von ... ... andichten, α) mit Acc. der Pers.: ins. alqm insontem, Plaut.: alqm falso, Cic.: alqm falso crimine, Liv., od. ...
tendicula , ae, f. (tendo), das ausgespannte Seil, ... ... tendiculas aucupemur, Ambros. de fide 3, 5. § 37: abscondamus tendiculas contra insontem frustra, Schlingen im Verborgenen legen, Vulg. prov. 1, 11.
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... consenescunt (columbae), Varr.: propter pedes (Läusen) consenescunt pulli, Varr. – insontem, indemnatum in exsilio c., Liv.: in ultimo ac remotissimo terrarum orbis angulo, ...