insuesco

[334] īn-suēsco, suēvī, suētum, ere, I) intr. sich an etwas gewöhnen, an etwas gewöhnt werden, m. Dat., corpori, Tac. – m. ad u. Akk., ad disciplinam, Liv. – m. Infin., imperare, Plaut.: mentiri, Ter.: potare, Sall.: paratā victoriā frui, Liv. – II) tr. an etwas gewöhnen, insuevit pater hoc me, Hor.: pecus aquā, Colum.: insuesci debent, Colum.: ita se a pueris (von Jugend an) insuetum, Liv. 24, 48, 6: u. ins. alqm m. folg. Infin., Lucr. 4, 1274 (1282).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 334.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: