intellēctuālis , e (intellectus), geistig, Mart. Cap. 2. § 202 u.a. Tert. adv. Valent. 32. Augustin. de gen. ad litt. 12, 7 u.a. Eccl.
intellēctuālitās , ātis, f. (intellectualis), die Fähigkeit, etw. zu begreifen, Tert. de anim. 38 extr.
intellēctuāliter , Adv. (intellectualis), geistig, Boëth. de trin. 2 u.a. Eccl.