intercus

[362] inter-cus, cutis (inter u. cutis), I) unter der Haut befindlich, aqua, die Wassersucht, Plaut. Men. 891. Cic. de off. 3, 92: morbus aquae [362] intercutis, Suet. Ner. 5, 2: Hieron. vit. Hilar. 37 M.: aquam in animo habere intercutem, Lucil. 764: ebenso subst., intercus, cutis, f., die Wassersucht, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 105: Plur., ibid. § 114. – intercutia stupra, v. der Päderastie, Cato oratt. 8. fr. 2 (vgl. intercutitus). – II) übtr., innerlich, inwendig, vitia, Gell. 13, 8, 5.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 362-363.
Lizenz:
Faksimiles:
362 | 363
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika