interfectio

[366] interfectio, ōnis, f. (interficio), das Töten, die Ermordung, Treboni, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 2, 3, 5: Clodi, Ascon. ad Cic. Mil. p. 29, 13 K.: regis, Oros. 2, 3, 6. – u. der tödliche Ausgang einer Krankheit, deliratio desinens in interfectionem celerem, Cael. Aur. de morb. acut. 1. pr. § 4.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 366.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: