intersto

[390] inter-sto, stetī, u. stitī, āre, dazwischenstehen, -sein, a) im Raume, m. Acc., interstatque iugo mediam (Asiam), Avien. descr. orb. 840. – b) in der Zeit, dum ad Chionitas et Eusenos haec scripta mittuntur, tempus interstitit longum, Amm. 16, 9, 4: cum tempus interstetisset exiguum, Amm. 22, 11, 3.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 390.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: