intingo

[400] in-tingo (intinguo), tīnxī, tīnctum, ere, eintauchen, I) im allg.: faces sanguine, Ov.: alqd in aqua, Vitr.: ita crebrā relatione, quoad intinguntur (so lange als eingetaucht werden) calami, morantur manum, Quint. 10, 3, 31. – II) insbes.: A) Speisen in einer Brühe einlegen, einmachen, brassicam in acetum, Cato: omnia quae condiuntur quaeque intinguntur, Plin. – B) taufen, Tert. de paenit. 6 extr. – / synk. Perf. intinxti, Plaut. truc. 294.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 400.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: