intolerandus

[400] in-tolerandus, a, um (in u. tolero), unerträglich, unausstehlich, Pacuv. fr., Cic. u.a. – neutr. pl. subst., multa vana et intoleranda auribus, Gell. 10, 12, 1. – Adv. intolerandum, unerträglich, Gell. 17, 8, 8.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 400.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: