intrinsecus

[405] intrīnsecus, Adv. (intra u. secus), I) inwendig, innerlich (Ggstz. extrinsecus, exterius), iecur intr. cavum, extrinsecus gibbum, Cels.: haec aviaria intr. et extrinsecus polire, Colum.: intr. (solum) stratum sulphure et bitumine traditur, Iustin.: ne cupa et clavus conteratur intr., Cato: unam partem ab altera exclusam equitibus intrinsecus (von innen) adortus, Auct. b. Afr. – II) einwärts, nach der innern Seite hin, replicare iocinera, Suet. Aug. 95. – / Nbf. intresecus (Ggstz. foris), Corp. inscr. Lat. 14, 137.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 405.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: