introductor

[407] intrōductor, ōris, m. (introduco), der Einführer, übtr., in promissionis terram, Augustin. c. Faust. 26, 19 extr. – bes. der Einführer in eine Wissenschaft, Augustin. de civ. dei 18, 39: scripturae, Cassiod. inst. div. litt. 10: iste introd. et instructor ad logicam, Rufin. invect. in Hieron. 2, 7.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 407.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: